Jest istotą naszej wiary, ponieważ w konkretny sposób odpowiada na najważniejsze przykazanie: "Będziesz miłował Pana, Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swym umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe prawo i Prorocy." (Mt 22, 37-40).

Jezus, nasz Zbawiciel, aby uwolnić nas od zła, które zakorzeniło się w sercu człowieka, odkupił nas ofiarując swe życie Bogu Ojcu. Zachęcał do tego także swych uczniów.

Święty Paweł podejmuje tę myśl słowami: "w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół" (Kol 1,24) i zachęca nas, byśmy poszli w jego ślady: "Proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej" (Rz 12,1).

W Fatimie Matka Boża kieruje do trojga pastuszków następujące słowa: "Czy chcecie ofiarować się Bogu, gotowi przyjąć wszystkie cierpienia, które On zechce wam zesłać, aby zadośćuczynić za grzechy, którymi jest obrażany i błagać o nawrócenie grzeszników?".

To wszystko zawiera się w akcie zawierzenia Matce Bożej.

Aby głębiej zrozumieć duchowe znaczenie "aktu zawierzenia" przytoczymy słowa Świętego Ludwika Marii Grignon de Monfort z "Traktatu o Prawdziwym Nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny". Święty Ludwik pisze o Maryi: "Skoro jakaś dusza odda się Maryi bez zastrzeżeń, Ona z kolei bez miary takiej duszy się oddaje" (181). Dlatego Duch Święty znajdując w duszach niejako odzwierciedlenie swej umiłowanej Oblubienicy, pospieszy skwapliwie, by napełnić je obfitością swych darów, zwłaszcza daru mądrości, by dokonywać cudów łaski" (tamże, 217).

 

Akt zawierzenia i dzieci

Kiedy 13 maja 1917 roku Łucja, Franciszek i Hiacynta odpowiedzieli "tak" na zaproszenie Matki Bożej, ona rozłożyła swe ramiona i z jej rąk wytrysnęło Światło, które uderzyło dzieci w samo serce przenikając do ich wnętrza. Łucja napisała później: "W tym świetle był Bóg".

Maryja, która jest Świątynią Ducha Świętego, przekazała im Jego światło w widzialny sposób. Udzieliła dzieciom swej mocy wstawienniczej. Dzięki temu, że troje pastuszków powiedziało Maryi "tak", Portugalia została ocalona od drugiej wojny światowej i od komunizmu. Jeśli miliony dzieci powiedzą Maryi "tak", Ona ocali cały świat.

W ten sposób nabierają nowego znaczenia słowa wielokrotnie powtarzane przez Świętego Ojca Pio z Pietrelciny: "Dzieci ocalą świat!". To one staną się owym "nowym winem", które za sprawą Maryi popłynie z Serca Boga Ojca, jako nowy życiodajny sok dla zaślubin Chrystusa z Kościołem.


Skąd dzieci będą czerpać ową moc?

• Z poświęcenia się Bogu, czyli przez akt zawierzenia;
• Z Różańca odmawianego samodzielnie lub w niewielkich grupach;
• Z Eucharystii, przyjmując Pana Jezusa w wieku używania rozumu i adorując Go w Najświętszym Sakramencie.