Rola dzieci w Kościele

Ojciec Święty Jan Paweł II wielokrotnie dał wyraz swojej wierze w szczególne działanie Ducha Świętego w sercach dzieci:

"Będziemy mieć apostołów pośród dzieci"

<(.) Miłość i szacunek Pana Jezusa do dzieci są światłem dla Kościoła, który naśladuje swego założyciela. Nie może przyjmować dzieci inaczej, jak On je przyjmował. (...). Obecność dzieci w Kościele jest darem także dla nas, dorosłych (.). Kościół czuje się zobowiązany do gorliwej troski o formację chrześcijańską dzieci, która często jest niewystarczająca. (.) Pod względem psychologicznym i pedagogicznym, wiadomo, że dziecko chętnie i łatwo podejmuje modlitwę, jeśli jest do tego zachęcone, czego dowodem jest doświadczenie wielu rodziców, wychowawców, katechetów, przyjaciół. Trzeba o tym nieustannie przypominać zwracając uwagę na odpowiedzialność rodziny i szkoły. Kościół zachęca rodziców i wychowawców, by troszczyli się o formację dzieci do życia sakramentalnego, zwłaszcza, jeśli chodzi o sakrament pojednania i o uczestnictwo w Eucharystii.  (.) Dzisiejszą katechezę, poświęconą "apostolstwu świeckich", pragnę zakończyć wymownymi słowami mojego poprzednika Świętego Piusa X. Uzasadniając obniżenie wieku, w którym można przystępować do Pierwszej Komunii Świętej, mówił: "Będziemy mieli świętych pośród dzieci". I rzeczywiście, mieliśmy takich świętych. Dzisiaj możemy dodać: "będziemy mieli apostołów pośród dzieci". Módlmy się, by coraz bardziej spełniało się to przewidywanie, to życzenie, tak jak spełniły się słowa św. Piusa X". (Przemówienie wygłoszone podczas audiencji generalnej 17 sierpnia 1994).

"Postanowiłem prosić was, drogie dzieci, ażebyście wzięły sobie do serca modlitwę o pokój".

- "Kochane dzieci! (.)Jak ważne jest dziecko w oczach Pana Jezusa! Można by wręcz powiedzieć, że Ewangelia jest głęboko przeniknięta prawdą o dziecku. Można by ją nawet w całości odczytywać jako "Ewangelię dziecka". Co to znaczy: "Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego"? Czyż Pan Jezus nie stawia dziecka za wzór także ludziom dorosłym? Jest coś takiego w dziecku, co winno się odnaleźć we wszystkich ludziach, jeżeli mają wejść do królestwa niebieskiego. Niebo jest dla tych, którzy są tak prości jak dzieci, tak pełni zawierzenia jak one, tak pełni dobroci i czyści. (.) Dla iluż dzieci w dziejach Kościoła Eucharystia była źródłem duchowej siły, czasem wręcz bohaterskiej! (.) Prawdą jest, że Pan Jezus oraz Jego Matka wybierają często właśnie dzieci, ażeby powierzać im sprawy wielkiej wagi dla życia Kościoła i ludzkości. (.) Czeka bardzo na ich modlitwę. Jakże ogromną siłę ma modlitwa dziecka! Staje się ona czasem wzorem dla dorosłych: modlić się z prostotą i całkowitą ufnością, to znaczy zwracać się do Boga tak, jak czynią to dzieci. (.) pragnę powierzyć waszej modlitwie, drodzy mali przyjaciele, nie tylko sprawy waszej rodziny, ale także wszystkich rodzin na świecie. I nie tylko to. Mam jeszcze wiele innych spraw, które chcę wam polecić. Papież liczy bardzo na wasze modlitwy. Musimy się razem wiele modlić, ażeby ludzkość, a żyje na ziemi wiele miliardów ludzi, stawała się coraz bardziej rodziną Bożą, ażeby mogła żyć w pokoju. (.) Postanowiłem prosić was, drogie dzieci, ażebyście wzięły sobie do serca modlitwę o pokój. Wiecie dobrze, że miłość i zgoda budują pokój, a nienawiść i przemoc go rujnują. Jesteście wrażliwe na miłość, a lękacie się wszelkiej nienawiści. Dlatego Papież może liczyć na to, że spełnicie jego prośbę, że dołączycie się do jego modlitwy o pokój na świecie z takim samym zapałem, z jakim modlicie się o pokój i zgodę w waszych rodzinach". ("List do dzieci" Ojca Świętego Jana Pawła II, 13 grudnia 1994, pierwszy dokument papieski skierowany do dzieci").

Dzieci, misjonarze nowej ewangelizacji